Other Minds Essays (2363 words) - Philosophy,

Other Minds annon The problem of Other Minds is a truephilosophical enigma. It is apt to strike children with no philosophical education whatsoever, yet remains intractable to many academics. Broadly speaking, the problem can be divided into three questions. Firstly, how do I come to believe that there are minds in the world other than my own? Secondly, how can I justify my belief that there are minds in the world other than my own? Thirdly, what can I state about the mental states of minds other than my own?. The question we are dealing with here falls largely into the third category, although of course issues relating to the other two will also be involved. Firstly, it is imperative to assert that, in looking for knowledge, we are not aiming for logical certainties - we are not aiming to show that any propositions about other minds can be demonstrated with absolute certainty equivalent to that of mathematical truths. Philosophy ever since Descartes has tended to be defined by scepticism: either it aims to produce sceptical theories or it aims to refute them. And sceptics tend towards extremity in their doubts. It must be stated here and now that there are not, and never can be, any theories that prove demonstratively that other minds exist, or that I know others mental states. This is not what should be aimed at in attempting to solve the problem. As Austin puts it To suppose that the question How do I know that Tom is angry? is meant to mean How do I introspect Toms feelings? is simply barking up the wrong gum-tree. Most philosophers agree that their theories only bestow a greater or lesser amount of probability onto statements about other minds (although there are exceptions, e.g. Peter Strawsons attempt to argue transcendentally for the existence of other minds through our own self-consciousness). There have been a number of different attempts to do this. J.S. Mill, who produced the first known formulation of the Other Minds problem, used the so-called Argument from Analogy both to explain how we come to believe in other minds and to justify this belief. Briefly, the argument holds that I am directly aware of mental states in myself, and I am aware of the behaviour of mine that results from and is caused by these mental states. As I can observe similar physical behaviour in others, I draw the analogy that it is caused by the same (or at least similar) mental states to my own. As in all arguments from analogy, I assume that because x is similar to y in some respects, it will be similar in others. So as I know how I behave if I am feeling, say, angry, I assume in someone elses case that his behaviour is an indication of the mental state I call anger. My opinion in this respect is aided by the fact that most humans behaviour when they claim to be angry is broadly similar. The argument from analogy, also employed by Bertrand Russell in a slightly simplified form, is subject to a devastating criticism. Unlike most analogies, in the case of other minds, there is no conceivable way of verifying the conclusion we make. We have no way of discovering whether someone else is angry or not, and our position means that this is a necessary disadvantage. The only way to have someone elses experiences would to become that person, and in doing that, I would no longer be myself and I would no longer be having someone elses experiences. Thus it is impossible to conceive of any set of experimental circumstances under which I would be able to ascertain whether or not the human who is expressing anger-behaviour really is angry or not. And as Norman Malcolm has pointed out, as there are no conceivable criteria I could use to determine whether someone is angry or not, simply claiming that they are angry is a meaningless statement. Many philosophers, perceiving this fatal flaw in the argument from analogy, have attempted to produce theories on other minds that are not based on analogy. Malcolm himself held that the problem lies in the belief that in looking for evidence of other minds, we need to start off from our own case and then look for evidence that other cases resemble my own in other humans. He claimed, characteristically following Wittgenstein, that statements about mental states in others have no special status but rather that they are primitive, natural expressions of the state in question. In other words, 'my leg hurts' is equivalent

de kleine blonde dood essays

de kleine blonde dood essays Het onderwerp van de tekst is in het begin de relatie tussen Boudewijn en zijn vader en later zijn zoontje Micky. Ik vind het beide wel interessante onderwerpen, maar als het over zijn vader gaat, vind ik het soms een beetje saai. Dat is vaak hetzelfde. Ik vind dat de schrijver het onderwerp goed uitwerkt. Hij vertelt alles op een manier zodat je helemaal in het verhaal opgaat, omdat hij het vertelt zo als hij het meemaakt. Ik denk wel eens na over de onderwerpen oorlog en het overlijden van een kind, en door dit boek zijn mijn gedachten daarover niet veranderd. Ik denk dat de belangrijkste gebeurtenissen zijn de woedeaanvallen van Boudewijns vader, dat Boudewijn in een psychiatrisch ziekenhuis komt en later in een gewoon ziekenhuis. En later in het verhaal dat Boudewijn een zoontje krijgt, dat Boudewijns vader overlijdt en dat daarna Boudewijns zoontje overlijdt. De gebeurtenissen zijn allemaal goed gedetailleerd en duidelijk beschreven, heel uitgebreid. De gebeurtenissen worden allemaal door de hoofdpersoon zelf verteld, dus de gedachten en gevoelens van de hoofdpersoon spelen denk ik een even grote rol als de gebeurtenissen want het gaat allemaal over hetzelfde en is dus ook wel even belangrijk. De gebeurtenis die de meeste indruk op mij heeft gemaakt is wanneer Micky overlijdt in het ziekenhuis. Dat vond ik zo zielig, dat Boudewijn zelf moest beslissen of Micky bleef leven of niet, heel ontroerend. De hoofdpersoon van dit verhaal is Boudewijn en andere belangrijke personen zijn vader Rainer (als Boudewijn het over zijn jeugd heeft) en zijn zoontje Micky (als hij het over de tijd vlak voor Mickys dood heeft). Rainer is de vader van Boudewijn, Micky is het zoontje van Boudewijn. De belangrijkste gebeurtenissen zijn in het begin de woedeaanvallen van Boudewijns vader, dat Boudewijn in een psychiatrisch ziekenhuis wordt opgenomen en daarna blindedarmontsteking krijgt. En ...